Bir Zaman- 2. Şiiri - Nihal Mirdoğan

Otağları kurup tayı yorarken
Oba oba ata bindim bir zaman
Oğuz'u, kopuzda telde ararken
Koşuk, sav, saguyla sindim bir zaman

Kaşgarlı Mahmut'un Türk kitabında
"Yumuşak huylum"a, aşk hitabında
Aprin Çon Tigin'le, durdum... O ânda
"Közi karam" diyen bendim bir zaman

Dolaşırken, Dede Korkut'lu soyla
Dokuz tuğu ile şahlanmış boyla
Bamsı Beyrek, Boğaç Han'daki toyla
Beyliği beyleyen gün'düm bir zaman

Güne gün eklerken Buhara baktı
Şafak vakti tâna Yesevi çöktü
İslama ördüğü aruzu döktü
"Divan-ı Hikmet'i" sundum bir zaman

Bu aşk denizini umman bildiği
İlim ile hakkı Kur'an bildiği
Gazelin dilini devran bildiği
Nesimi libâsı, endim bir zaman

"Allah sana sundum elim" derse dil
"Şol Cennet ırmağı" bağında bir gül
Nasıl da salınır Tubâ'da bir dal
Yunus Emre deyû ündüm bir zaman

Mânâdan mânâya bakan her gözle
Turan'da tek il,tek dil diyen özle
Gökten ışık ışık Türkçe her sözle
Gökalp'le süzüldüm indim bir zaman

Gökyüzü çınlarken yok mudur duyan
Ben bir Türk'üm,uyan Milletim uyan
Zavallı sürüler, nerdedir hayan ?
Emin Yurdakul'la kindim bir zaman

Ey rüzgârlar size çok sualim var
Esin bu devrâna, bir ahvalim var
Kur'an var Turan var böyle halim var
Gençosmanoğlu'nu andım bir zaman

Ey Gülnihâl senle şi'r saça saça
Tarihe şerefe yer aça aça
Türk Diyarı Tuna'yı içe içe
Atatürk'le duran şândım bir zaman
...Bugün yazdım amma,dündüm her zaman