Gülleri çok sevsende dermeye yorulursun
Yarini çok sevsende sevmeye yorulursun
Yolları çok sevsende gitmeye yorulursun
Gün gelir işe yaramaz kendi avuntun,
Yaşamaya bile yorulursun….
Şimdi bir burukluk geriye kalan.tamamlanmamış bir sürü söz.bir sürü hikayedir.
Şimdi pişmanlıktır geriye kalan.söylenmiş ve söylenmemiş.sözlerin kıyası dır
Şimdi boşluktur sessizliktir çığlıklarla yüklüdür.sessizliğin sesi.
dudaklarına pembe bir ruj sürdü kız ilkbahar gibiydi kadın oldu yedi bitirdi sonra.
saçlarına boya yaptırdı sapsarı yaz gibiydi kadın.yıkadığısuyla aktı gitti bigün..
sözleri sonbahar gibi oldu esti geçti hüznün ağaçları gibiydi kadın.
Sakın!
Hor görme bu şarabı
Kimine simsiyah kesilir
Zehir eder ona hayatı
Kimine baldır şeker olur
Sanırdım ki sadece şiirlerde olur,
Çoğu zaman kafiye olsun diye yazılır,
Bu yalnızlığın çıldırtan sesi..
Başına gelmiş bak adamın
O da yalnızmış benim gibi..
Sen gittinya şimdi ben,
Sana güdümlü şarkılar dinlemekteyim
Sana benzeyen yüzler aramaktayım sokaklarda
Neden tanrım her şeyi sana benzetme çabam..
Sen gittinya her şey sana benzeyecek demişti
Sararmış mektuplar arasından
Okuyorum aşkın silik suretini
Zamana karşı koyan büyük anlamlı
silinmiş aceleci küçük kelimeler.
O zamanlar yaşım bahar tazecik
Bir aşka hazır kalbim
Girip kıpkırmızı güllerin bağrına
Boyanabilirim kırmızıya..
Lakin ne Havva kızı isterim
Nede ayrılık acısı.
Aşk dediysek efendim aşk!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!