Aslen bulancak giresun doğumluyum okul hayatımı istanbulda ilk ve orta okul eyüp nişanca lise otakçılar ticaret ünv.maramara
onuda tahsil hayatım devam ederken yarıda bırakıp asker oldum döndükten sonra devam ettim ve azda olsa edebiyat derslerinde bulundum ilk şiirimi 14 yaşında yazdım haykırıyorum diye 14 kıta olan bir şiirimdi ve halende yazmaya devam ediyorum.......
yıllardır degirmen gibi dönüp durmuşum.dibekte bugdayım olmadı baba.yoksa aşk'mı bu kadar ayran gönüllü.sütü maya çalanda olmadı baba..umudu sele,hayalleri ele hep kaptırmışım..tutacak bir dalda kalmadı baba..bu yara hala kanıyor bende..kalıpta saracak yokmu be baba..benmi çok gerideyim omu ilerde..yanımda yürüyen olmadı baba..kaybettiğim kalemi buldum sanmıştım.onunda tavırı kat kat be baba......
Eğer mecnun isen hakkın yolunda..
Sözlerde egrilip bükülmek niye..
Eğer birlik isek, bu yolda yine..
Milleti ikiye böldürmek niye...
Kimisi evet der, kimide hayır..
Bu işte aşırı diyetmek niye..
Hayatı bir matematik işlemi gibi yaşamışım.bazen çarpmışım,bazende çarpılmışım.bazen yaşamımdan çoğu kişileri eksiltip çıkardım.bazende ortalığa saçılmış olan kırıklarımı topladım. tek korkum bölünmekti,yani ikiye bôlünmek şu an işte bölünmeyi yaşıyorum.kalbimi ikiye bölecek bir yarısı benim diyecek birini tanıdım.artık oda kabul ederse geçmişimi toplayım tümüyle hayatımdan çıkarmak istiyorum ve sana şunu soruyorum birtanem elimi tutarmısın bu tozlu topraklı yolda...
sen doguda salkım sacak buzların altında
ben batıda sırımsıklak aşk'ın tadında
valla hi kış degil temmuz ayında
kar yagıyor ve biz üşüyoruz.
yoluna can koydum derdim hep senin
sevdaydı içimde hep beslediğim
,biliyor sanıyorum içimden gecenleri,arama bak diyor terk edip gidenleri,sen bir şair'sin sakın bunu unutma,çok şiir'ler bitirdin bu anlamsız yaşamda....
bu gece çoçuklugumdaki gibi bir uçurtma yapmak istiyorum,kuyrugu hayellerimden olacak,kağıdı umudlarım,ipide derler ya hep pamuk ipliginden olsun,nasıl olsa havaya uçaçak ha kopsada kopmasada,zaten çogularımızın hayelleri hep uçmadımı,hep yarım yaşamadıkmı,çocuklugumuzda küçüçük şeylerle mutlu olabiliyorduk,umudumuz hayellerimiz vardı.öylece sarılmıştık onlara ama birde gördükki hepsi birer tesbih tanesi gibi ortalakta,yine başımız iki elimizin arasında üstünde karabulutlar ve ardımızda delice bir fırtına, şimdi diyoruzki götür beni gittiginiz yere..
Nedense akşamları daha fena vuruyorsun aklıma....
Ağırlaşıyor bedenim dalıp gidiyorum bir ışık hüzmesi oluveriyorsun...
Karanlığımın tam ortasında dokunmak yakalamak istiyorum o an seni elimi uzatıyorum ve karanlıkta kalıyor..
Ben bende değilim ki...
Bir yanım sevda...
Diğer yanım mezopotamya..
Aşk'ın başkenti..
Ben bende değilim ki....
Bir yanım hasret...
Hani hayallerdeki gibi..
Pembe panjurlu evimiz olmayacak
Hani el ele koşup oynayamıyacagız bahçesinde.
Haykırarak sesimizi duyuramıyacagız hiç bir yere.
Olsun ya hayali bile bir başka güzel..
Belki yağmurdan sonra oluşan gök kuşağını göremiyeceğiz.
Ses ver bana ne olur...
yüreğinin en güzel yerinden....
Bak tükeniyorum...
Bitiyorum yok oluşlardayım
tut ellerimden...
ve o şarkıdaki gibi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!