Ben mü ‘minim diye,
Övünmüyorum..
Birazcık,
Münafıklık var bende.
Çünkü bütün söylediklerimi,
Her zaman,
Tam tamına yaşamıyorum...
Günahkârlıkta var bende,
Çünkü ben,
Bazen; Kuralları aşıyorum..
Dönüp yüce rabbime,
Tövbeye gidiyorum...
Oda bıktı usandı benden,
Sanki orası,
Hacı baba tekkesi.
Tanrı neden sürekli affetsin ki,
Böyle günahkâr,
Kendini bilmezleri.
Bak nefsim;
Günah işlemek için,
Zaman,para,beyin,suç,gerek..
Oysa dürüstlük bedava,
Gel...
Etme ömrünü berhava,
Birlikte gidelim dergâha,
Birlikte varalım,
Son sözümüz olsun,
Allah'a.......
H.Arpacı,1999,Kartal
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 15.11.2019 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!