Sen bana kastanet
Ben sana…
Masif gül ağacından
Birlikte esler
Birlikte yürüyüş
Sen bana marifet
Ben sana…
Naif musikârından
Koyaklarımda
Yalız
Güç
Yalın
Nefes
Uyaklarında…
Sen bana hararet
Ben sana…
Gaip salıncağından
Birlikte;
Sonsuz omega
Hevesli vargel
Tözanda hevenk
Darısı;
Kuşlara
Ağaçlara…
Küf tutmaz yamaçlara
Aynur UluçKayıt Tarihi : 29.3.2009 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kastanet: İspanyolların ellerinde çaldıkları ziller Musikar: gagasında delikler olan ötmeyen ama gagasını rüzgara vererek rüzgarın dolduğu havadan ezgiler üfleyen bir masal kuşu. Koyak: Vadi Yalız: Düz ve parlak (kas) Omega: Yunan alfabesinde son harf Vargel: Herhangi bir makinenin bir doğrultuda gidip gelerek iş gören parçası Tözan; 'İnsan ediminin ulaşamayacağı, beş duyusu ile hissedemeyeceği fakat sadece zihninde algılayabileceği zamanın bölünemez sonsuz küçük kesri' (Sözcük kaynağı; Saim Kuru) Hevenk: Bir ipe, bir çubuğa geçirilmiş, dizilmiş veya birbirine bağlanmış yaş meyve ve sebze bağı
Yani bu iki şair çok farklı şeyler söylemiyorlar gibi geldi birden
bazan böyle oluyor tüm şairler aynı koronun içinde gözüküyor bana..
eşcil
aşksa bu, ben buna varım, günlerim sığı;
gündüze de kalasın diye sevdim seni geceden.
eşcilim ben, ben buyum, ne güzel huy bu;
bir hız gelsen, hemen olsan, sonra yazlar;
bunca yıldan tatmadığım bir tırança balığı...
belki gözlerinin kıymığı şu denizler!
METİN ELOĞLU
TÜM YORUMLAR (1)