Bir sis bağrımdan taşmış tepelere
Çisil çisil akmakta gözlerim
Bir pencerenin kuytu köşesinde
Bir fincan kahve bir kağıt kalemle
Seni beklemekteyim
Tutunacağı bir dal olmalı hayatta insanın
Biz kalemi dal gördük kağıdı yaren
Kimi sevdik ki sahi bu kadar dize niye
Avuttuk beşik gibi kendimizi avare
Sıfırlar kaybedilince değerlenir
Birlerin bir önemi yoktur aslında
Birçok sayı içinde birler beklenir
Birler gelmez sıfırlar emeklenir
Emek terini silecek bir annelerdir...
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!