Birkaç Tonluk Nefesler

Nefesim kesiliyor bir an için sanki bir ton çekiyor bedenim
Nasıl oluyordu dünden farklı uyanıyorum
Farklı nefes alıyorum farklı konuşuyorum hatta farklı yürüyorum
Ruhum nasıl da şişmanlamış
Sen aklıma gelince yazdıklarımı
Son kez kalemi elime alışım sanmıştım
Meğerse aklım gelmesen de kalem elimde hala yetenekli
İstanbul'un akşamları hala bıraktığım gibi
Halanda âşık olunabilirmiş
Bahçemde çiçekler dikip büyümelerini izleyebilirmişim
Hayatımdan bir tel koptu diye ahengin kaçmasına izin vermek
doğru değilmiş
Her kapıda mutlu olunabilirmiş
Yeter ki nefes alırken ciğerine batmasın yanındaki insan