Birkaç Cümle Kazınsın....

Birkaç cümle kazınsın bu satırı düşmüş kıtasız yollara
Çözünsün ki erkenden mürekkebim
Adını yazdığım boşluklar arkandan ağlamasın...
Elimi tutmaz yar
Gönlüm belki elsiz bilirsin
Kalbim dilsiz
Ya hep elimi tutan kader
Kederime neden bu kadar ilgisiz...
İçimdeki sözler her derdimi sözler de
Özneme akan sözler neden her zaman kifayetsiz...
Öyle bir anlam bulmalı ki ‘fikrim’ fikrine didinsin
Öyle bir kapsam bulmalı ki kalbim
Sevgisine değer veren
Mirasyedi gönlüm yetinsin...
Durduğu-n- yerde edinilmiyor istenilen
Aktığı düzlemlerde de edinilmesi şüpheli...
İki satır iki kelime derdini değil ilgini ifade etmeli...

04.12.2005 - İstanbul