Birkaç Beyit Şiiri - Fatih Mehmet Özbek

Mutluluğun topraklardan su gibi çekildiği,
yüreğimin kuruduğu saatlerdi,
Neşenin ruhumda dolaşmadığı bu vakitler her şeyin rengini siyaha boyuyordu.

Rahata ermeyen gönlümün zamana sıkıştığı gecelerdeyim,
İnanmadığım bir tesellinin çaresizliğini taşıyorum.

Kalbimden bedenime yayılan bu hüzün
her zerremde usul usul yankılanıyor,
Ben yine ben miyim sensiz olan sessizlikte?

Baktığın sahilin karşısında gözlerinin ışığını bekliyorum,
Karanlığı delecek bir bakış arıyorum ama sen orada yoksun.

Hangi dalgalar kavuşturur bizi?
İki kayayı evim bilirim, çatısı sen olacaksan.