Birini Tanıdım Şiiri - Emre Uyanık

Birini tanıdım geçen
Naif mi naif, sessiz mi sessiz
Sanki bir yanı yaralı
Bir yanı dilsiz
Sormak istedim hep
Neden sustuğunu
Neden o bir yanının dilsiz olduğunu
Beni anlamayıp gitmesinden korktum
Gitmesin diye kendime gem vurup durdum
Korktum.., durdum.. ve ben de sustum

Birini tanıdım geçen
Doğal mı doğal, güzel mi güzel
Sanki bir yanı bizden
Bir yanı özel
Merak ettim, gittim üstüne
Merak ettim, O’nda özel olan ne
Anlattı kendini bana
Biraz eksik.., biraz sırlı
Haklıydı tabi
Arkadaşlık
Dostluk
Kardeşlik
Ve aslında hayat sınırlı

Birini tanıdım geçen
Bakışları sert, yüreği yufka
Sanki akrepti gözler
Eşsiz.. derinlikte bir nokta
Görmek istedim hep
Söyledim O’na
Ahhh! ! Bir de yanında senin elinden bir çay olsa
Biliyorum henüz erken
Belki de hiç olmayacak bu isteğim
Bende bu şans varken

Olsun be! ! Varsın göremeyim
Varsın, görme ümidiyle yaşayıp gideyim
Varsın, sadece O’nun iyi olduğunu bileyim
Varsın, iyi haberleriyle yetineyim
Mutlu olayım
Güleyim
Varsın, ……. Neyse
Varsın ya! ! … İyi ki varsın

Emre UYANIK
(21.01.2016 / İstanbul)