Birileri yüreğimize dokunuyor,
Dokunanlar kelimelerin diline dolanıp
Yüreğinden kopan kıymıklar gibi
Kağıda düşüyor
Birileri; birilerine birilerini yazıyor
Hepimiz birbirimize göre birileriyiz
Birileri birbirimizden farklı birileri
Olmamızı istemiş olmalı ki
Birileri suçladı diye
Birileri suçlanmak için suçlanıyordu.
Birileri birilerine kırıldı,
Kırılmaması gerekenler alınganlıkla
Kırdılar sonra birbirlerini,
Birileri de şaşkındı olup bitenler karşısında,
Oysa şaşırtan birileri vardı,
Şaşırtıcı gibiydiler birilerine,
Birilerinin bundan haberi yoktu
Birileri eski günleri özlüyordu,
Algı ile beyin yıkama yanılgısına
Kurban gitmek isteyenler çoğalmıştı,
Bu yanılgıya kapılmayan birilerine karşı,
Kızgın olanlarda vardı birilerine,
Ağlayıp üzüntülerini içine akıtanlara
Birileri üzgün, birileri üzdüğü için mutluydu
Birileri bıkmıştı hayatından
Mücadele etmiyor gibiydi birileri,
Bıkkındı birileri, birileri suskun, birileri sessizdi,
Duygularını kaybetmiş gibi görmüyordu,
Birileri hissizdi,
Sanki birileri buna mecbur gibiydi,
İlgiye ihtiyacı var gibiydi birileri.
İlgi göstermeye ihtiyaç duymayan birileri,
Birileri kalabalığa karışmış
Yalnızlığın içinde çoğalıyordu,
Yalnızlığını gizlemek istemiyor,
Çoğalıyordu birileri,
Birileri özgür sanıyordu kendini,
Birleri özgür olmadığını biliyordu,
Birileri pişman,
Birileri usanmıştı yaşadıklarından
Kelimeler yoruluyor, duygular doymuyor
Açmış gözünü istiyor da istiyordu,
Birileri halsiz kalıyordu.
Yine de birileri mutlu gözüküyordu,
Birileri için mi, kendileri için mi
Bilmiyordu birileri
Kimin kimin için yaşadığı karışıyor,
Kendi için yaşayan birini kimse bilmiyordu
Biri oradan soruyordu;
Kim bizi birileri diye ayırdı?
Birilerinin içine umut doluyordu
Birilerinin düşüyordu içine
Ötekileştirmenin acı hissi,
Haydin birleşelim oyuna geldik diyordu birileri,
Sen, o, biz, sizler sınır belirliyordu,
Konfor alanı paylaşıldıkça bölünüp kalmıyordu,
Birileri bütün konfor alanı benim diyordu.
Hakkının savaşını veriyordu,
Birileri savaşı suçluyor,
Birileri savaşı tetikliyordu,
Barış ise birilerinin aklına bile gelmiyordu.
Birileri borçlu olmadığı halde
Borçlu çıkıyordu birilerine,
O birileri alacaklı olmadığı halde
Alacaklı oluyordu.
Yeni doğan bir bebek
Bütün bu olup bitenlere gülümsüyordu,
Birileri bu bebek neden gülüyor diyordu
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 8.5.2014 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Karaçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/08/birileri-30.jpg)
Birileri bu bebek neden gülüyor diyordu!
Bebeklerin gülmesi umuduyla tebrikler.
elbette farklılıklarımızı zenginlik olarak görmek insani değerlerimizdendir....birilerini ötekileştirerek ayrı tutmak ayrışmaya hizmet edeceği tartışılmaz bile....kendi içimizde sevgi kardeşlık ve hoş görülü olmayı becerebilirsek sorunu büyük ülçüde çözebilşiriz diye düşünüyorum....emeğinize yüreğinize sağlık....güzel bir çalışma olmuş....nicelerine...
selam saygı şiire ve şairinedir....
TÜM YORUMLAR (6)