birileri Şiiri - Erman İlkay

Îçeceğim bu gece de,
masam da bilinçsizce mezem sen,
Öleceğim bu gece,
mezarımda biten dikenlerim ol kimseler bilmeden,
Birileri fısıldasın yağmur da kulagına şarkımızı,
sen dertlen, içlen, hatta ağla, acımam bu gece sana,
ufacık ellerinden süzülsün gözlerime Güneş
Bu gece inat etsin birileri ölüme ve sussun tüm karanlıklar birbiri ardına,
Üşürüm belki yollarda, gölgemle, sen üzerime eklenen
ve hangi yanlız ağaçların gerçekleri çigner bir bir aşkımızı
Birileri bilmemli şimdilerimizi,
İnanmalı birileri sana olan aşkıma
belki; kimbilir sen olmalısın bu inanacak,
ne yapmalıyım sence?
hangi uçurumdan atlasam inanacak o birileri bana,
kimlere kıydıracaksın bu sarhoş bedeni,
ne yapacaksın da süreceksin beni aşkımın çöllerinden,
suss........
ben böylede severim kendimce,
sen unutma beni yeter bana,
sus........
hangi parklara yazacagım adını bilemeyeceksin,
sonra bir ara görürsün belki,
ama o birileri
o birileri
tüketecek sevgilerimi.........