Yıllar dayak yemiş.
Her mevsimden ayrı bir feryat.
Sözün bittiği yerde bir kaktüs var.
Bulut rengini atmış geliyor.
Kum taneleri düşer.
Feryat düşer.
Gönül düşer.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
