Biri Yok Şiiri - Aynur Dursun

-Emre Gumusdogan'a-

biri yok kapkara gözleriyle
yelkenlileri toplayan çocuk
su bakışlı yarısı yitik çınarın gövdesi
ateşten sıyrılınca kar notasında ezgi hangimiz
biri yok geçtik ıtırlı uykulardan
ay kale şehir düşmandı bize

göl zamanı aşk maviyi koruyan beyazdı
ellerim haziran altında
zakkum pembesi içen anka kuşu şimdi
külünü şiirle pay ediyor
söyleme bir şey
susar /renklerim

gidişine azdı karanlık
yağmuruna düşmüş özgürlüğümün sorgucu
içime yığıldı yokluğun
öpme/dudaklarım kan gülü
solar şarkılarım

kim kiraz dallarına tutunup
/sürgün verecek güz balkonlarında
biri yok gelmedi
gelinliğimle yürüyorum
sesinin içlerinde