Biri Vardı, Öteki Şiiri - Ercan Cengiz

Biri Vardı, Öteki

biri azimli dedi, biri deli
dokunmasan tıslamaz kızıl yürekli
bencil, cahil, kara sabırlı
mecliste yok, her taşın altındadır ama
vursan ağlamaz

biri kaçak dedi, sürgündür dağa dayar kendini
kavgacıdır boyun eğmez
bazen uysal bir kedi hatta medeni, püsküllü ilkel
vahşi yaralı bir hayvan gibidir bazen
biri diyor insandır öteki, insan
off nazlı bebek, sümüklü çocuk
eli kınalı gelin, dişleri dökük kadın
boynu kırılmış ceylan… off ki off
çırpınır durur bu yürek, ama kurnaz
hayvanların üstündedir gözü
hamaldır, iş ver koştursun
yürüyen kütüphane, ama cimri mi cimri

atölyesindedir gizi, yürek işçisi
biri silahı, biri külahını uzatır
dedi yürüyen parka, taşı atmaz uzağa
eşkalini verdiler dala
esmer, ince uzun boylu, gözlüklü
konuşmaz pek ama, konuşursa arıdır

biri dedi kambur, gözünden fışkırır sancısı
fazla yaklaşmayın, yaralı
sırtından eğridir gölgesi tuttu mu tutar

yarim yoldaşım benim
biri dedi ki okur yazardır kıvılcım görünce parlar
anlar da geç anlar
biri anlamaz, vurdum duymaz sağırdır kulaklar
bağır bağır duyulmaz

biri daha vardı, haykırır off kara yazım off
göz göze gelince düşmanla
kızıl, mavi ve sarı
sıkı sıkıya sarıldığı çocuk hayali
tutunmuş tenine gülüşür

Toprak Tutsun Külümü