Biri vardı,
adını rüzgâra fısıldamış,
sessizliği yoldaş bilmiş.
Ben onu var etmeye çalıştıkça,
ellerimle dokunup
sözlerimle şekil verdikçe
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Hayatımızda muhakkak biri vardır, kimi iz bırakır, kimi acı
ama unutmayalım ki, sevgidir benliğimizin ilacı
. Şair için şiir yüreğini ötekine çevirerek ötekini dizelerinde yazmak değilmidir
Şiir bence kelime oyunları değil,hissettirip düşündürebilendir.İşte güzel bir örnek
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta