Biri var elinde kalemi minik kalplere dokunan,
Biri var gölgesinde ferahlanılan.
Biri var soluksuz sinelere nefes olan,
Biri var gitmediğimiz köylere sahip çıkan.
Biri var vicdanı hür aklı hür,
Biri var ışık tutar karanlıklara korkusuzca yürür.
Biri var sedası olur sessiz çığlıkların,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta