Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Akıcı,öğretici güzel bir paylaşım.emeğinizi kutluyorum selamlarımla
Eğitici öğreticiydi tebrikler saygılar.
Anlamlı bir konu üzerine çalışmışsınız üstadım.Emeğinize, yüreğinize saygılar....
***BiRi OğLuN BiRi KıZıN
Saçı uzun, aklı kısa dediğin,
Biri annen, biri bacın değil mi?
Yaptığı yemeği, beğenmediğin,
Biri eşin, biri kızın değil mi?
Savunmasız diye, itip kaktığın,
Biri halan, biri teyzen değil mi?
Fitne sokup, bir birine kattığın,
Biri annen, biri eşin değil mi?
Töre diye diye, kanı içilen,
Biri annen, biri bacın değil mi?
Eksik etek diye, dalga geçilen,
Biri halan, biri teyzen değil mi?
Her çeşit şiddete, maruz kalanlar,
Onların bir çoğu, kadın değil mi?
Bir takım haklardan, mahrum olanlar,
Sonuçta, onlar da insan değil mi?
Kılık kıyafeti, problem olan,
Üniversiteli, bacın değil mi?
Yasaklar yüzünden, sınıfta kalan,
Biri oğlun biri kızın değil mi?
üstadım çok güzel bir konuya değinmişsiniz...
rabbim kur'anda ey kadınlar ey erkekler diye mi bizlere hitap eymiş,yoksa EY İNSANLAR diye mi..? işte bütün mesele bukadar kısadır ..erkeğiyle kadınıya bziler rabbimin kulları insanlarız yani..hepimiz insanız insan..hala bunu anlamayana beyinler var bu memlekette..töre nedir var mı islamda yeri..? acımadan öldüreceksin o gencecik kzılarımızı..
kutlarım saygın akelminizi..tam puan 10..selam ve saygılarımla..ibrahim yılmaz.
nasihat değerinde hayatın ta kendisini yazmışsın şairim güzel bir anlatım kutluyorum tam puanla selam ve hürmetlerimle.
Anlayana çok anlatacak bir çalışma kutlarım.
Sizi yürekten alkışlıyor bu güzel şiiriniz için teşekkürlerimi sunuyorum.Saygılarımla 10 +ant.
Duyarlı yüreğinize teşekkürler
Çok değerli dizelerinizi büyük zevkle okudum
Yüreğiniz hiç susmasın+10
Sevgi saygılar
hor görüp alay atdiğin
fukaradır diye dalga gecdiğin
bir şey isteyecek diye kacıp giddiğin
biri oglun biri kızın dağilmi....süper doat kalem
Sosyal içerikli,anlamlı mesajlar,etkili anlatım,duyarlı yüreğinizi,tebrik ve takdir ederim Adem Uysal Üstadım, kaleminiz daim olsun,ışık saçsın,
Saygılarımla,tam puan, Enver Bilgiç
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta