Biri Gelir, Biri Gider Şiiri - Zer Duhi

Zer Duhi
29

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Biri Gelir, Biri Gider

I.

şu kadarını söyleyeyim:
küçük bir şehirde unuttum adımı
pencereler birbirine bakıyor, insanlar birbirine değil
ve unutulmuş cümleler, bir kapı aralığından sızıyor içeri
zaten biri gelir, biri gider, biri gider, biri kalır
sonra biri daha gider

çay koydum, biri içmeden soğudu
ceketimi astım, omuzlarım üşüdü
yeni bir gün dediler, eskiyi unuttum sandılar
oysa eskiyi, eski olmasın diye sakladım

biri gelir, biri gider
tam bir şey anlatacakken sessizlik
tam unutacakken bir çocuk sesi
tam ölecekken yeni bir sabah

gömleğimin cebinde buruşturulmuş birkaç saat
ellerim ceplerimde, yolların nereye gittiğini bilmiyorum
sokak lambaları, kendini boşuna anlatan biri gibi yanıyor
köşe başlarında kurumuş bir çiçek gibi bekliyor sabır

biri gelir, biri gider
ve kimse fark etmez,
senden kalan en büyük şeyin
hiç gelmemiş olman olduğunu.

II.

dün gece rüyamda bir tren garındaydım
biletim vardı ama hangi yöne olduğunu bilmiyordum
ve bir istasyon görevlisi gelip şöyle dedi:
"buradan sadece gidenler geçer"

"peki ya dönenler?" diye sordum
"onlar zaten hiç gitmemiş olanlardır" dedi
ve ben uyandım

kalktım, çay koydum, biri içmeden soğudu
ceketimi astım, omuzlarım üşüdü

III.

bana iyi geldi ne demek?
hangi ilaç, hangi sessizlik, hangi istasyon?
bana iyi geldi ne demek?
hangi uykusuz gece, hangi yarım cümle, hangi unutuş?

biri gelir, biri gider
ama bazıları, gitmeden önce bile kaybolmuştur

IV.

bir otel odasındayım, adı yok
sokakta sarhoş biri bağırıyor, sesi kesik kesik
birisi birisini seviyor ama söyleyemiyor
birisi birisini unutmaya çalışıyor ama başaramıyor

ve ben, camın bu tarafında,
sesi çıkmayan bir saat gibi duruyorum
zaman ilerliyor ama ben yerimde sayıyorum

V.

şu kadarını söyleyeyim:
bir gece kayboldum ve kimse fark etmedi
pencereler birbirine bakıyordu, insanlar birbirine değil
ve bazı kelimeler, söylenmeden önce ölüyordu

biri gelir, biri gider
ve bazıları, varlığıyla bile görünmezdir

VI.

ölüm bazen yalnızca bir masadır
üzerinde soğumuş bir çay
hiç açılmamış bir kitap
yazılmamış bir mektup
ve yanmış bir sigara izmariti

ölüm bazen yalnızca bir otel odasıdır
penceresi denize açılmayan bir otel odası
kalın perdeler, açılmamış valizler
ve defterin içinde yazılı tek bir cümle:

"biri gelir, biri gider"

VII.

tam uyumak üzereyken bir radyo sesi geliyor
cızırtılı bir frekans
geceyi yarıp geçen bir melodi
ve içimde eski bir şarkı dönmeye başlıyor

hangi gece, hangi sokak, hangi yüz?
hangi şehrin ışıklarıydı bunlar?
hangi caddenin ortasında beklemiştim?
ve hangi istasyondan dönmemiştim?

biri gelir, biri gider
ve bazıları hiç gelmemiş gibi kalır

VIII.

biri sesleniyor ama dönmüyorum
biri soruyor ama cevap vermiyorum
biri bekliyor ama ben gelmiyorum
biri unutuyor ama ben hâlâ hatırlıyorum

ve bazı kelimeler hiç söylenmediği için daha ağırdır

IX.

biri var, şehir dışında, unuttuğum bir şehirde
biri var, otobüs durağında, sigarasının son dumanını çekiyor
biri var, yarım bir cümlenin içinde mahsur kalmış
biri var, bir kapının eşiğinde, tereddüt ediyor
biri var, uyumuyor, uyuyamıyor, gözleri camda

ve biri var, tam gidecekken geri dönüyor

X.

bir çocuğun elinde eski bir oyuncak
bir kadının elinde buruşturulmuş bir mendil
bir adamın cebinde kırışmış bir bilet
ve bir istasyonun peronunda bekleyen bir tren

kimse bilmiyor ama bu tren hiçbir yere gitmeyecek

XI.

bazı şehirler insanı kaybeder
bazı insanlar şehirleri kaybeder
bazı kelimeler, hiç söylenmediği için ağırdır
bazı mektuplar, hiç gönderilmediği için daha sancılıdır

biri gelir, biri gider
ve bazıları hiç gelmemiş gibi kalır

XII.

bir apartmanın birinci katında biri ağlıyor
yan odada biri kahve içiyor, şeker atmadan
bir sokak köpeği caddenin ortasında durmuş, bir yöne bakıyor
bir market sahibi, dükkânını kapatırken iç çekiyor
bir adam, cebinden buruşmuş bir fotoğraf çıkarıp tekrar saklıyor

ve ben, hangi hikâyenin içinde olduğumu bilmiyorum

XIII.

bazı geceler, sabah olmak istemez
bazı insanlar, unutmamak için hatırlamaktan kaçar
bazı şehirler, içinde yaşayanları tanımaz
ve bazı yüzler, eski bir albümde sonsuza kadar mahsur kalır

biri gelir, biri gider
ve bazıları, hiç var olmamış gibi hatırlanır

XIV.

biri gelir, biri gider, diyorlar
ama ben, her adımda bir yol kaybettim
her saniye, bir anı silip yerine yenisini ekliyor
her kelime, yeni bir sessizliği doğuruyor

sokakta tanıdık bir yüz
ama ben, tanımıyorum
biri geçiyor, benden sonra
adını hatırlamıyorum

biri gelir, biri gider
ama bazıları, hiç gitmeden kaybolur

XV.

şu kadarını söyleyeyim:
bir tren garı var, adı yok
ama ben hâlâ oradayım
biri geliyor, biri gidiyor, ama ben duruyorum

kapı çalıyor, birisi var
gözlerim bir camda, bir başka yüze kayıyor
düşen yaprak, benden önce kimseyi sevmişti
ama kimse kimseyi sevemedi, kimse kimseyi hatırlamıyor

ve ben, sabahı bekliyorum
ama sabah, bir geceden daha karanlık

XVI.

bir kapı sesi, bir tren düdüğü
bir radyo sesi, bir kaybolan çocuk
bir çiçek sarmalayıp düştü sokağa
biri geçerken basıp geçti
kimse fark etmedi
ama o çiçek, hâlâ orada

biri gelir, biri gider
ve bazen hiç gelmeyen,
sadece hatırlanan olandır

XVII.

kimse kimseyi beklemiyor, dedi biri
ama ben bekliyorum
sabaha karşı, bir başka şehirde
elinde kırık bir kitap, bir hikâye kaybolmuş
her sayfa rüzgârla savruluyor

biri gelir, biri gider
biri söylesin
kimse kimseyi sevmedi,
kimse kimseyi hatırlamadı
ama biri kayboldu
ve ben, o kaybolanın izindeyim

XVIII.

bir şehir düşün
her köşe başında bir unutulmuş anı
her sokakta bir kaybolan isim
ve her adımda bir başka insan,
ama kimse kimseyi görmüyor

biri gelir, biri gider
ve bazıları kaybolmadan önce
hiç gelmemiş gibi kalır

XIX.

biri uyuyor, diğeri rüya görüyor
birisi bir tren istasyonunda bekliyor
ve birisi gitmeden önce kayboluyor
hiç kimse hiç kimseyi hatırlamıyor,
ve herkes başka bir şeyi unutuyor

sabah oluyor ama sabah
hep karanlık kalıyor
biri gelir, biri gider
ama bu şehre bir şey kaybolmuş
ve ben, hâlâ kaybolan yerim

XX.

ve ben kayboluyorum
bir istasyon, bir tren, bir radyo sesi
her kelime birbirine karışıyor
ve zaman, bir anda duruyor
biri gelir, biri gider
ama ben, hâlâ kayboluyorum

gece geçiyor
ve kimse fark etmiyor
biri gelmeden önce kaybolan
ve her şey kaybolmadan önce
biri gelir, biri gider

Zer Duhi
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 02:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!