Birhoş Şiiri - Seyfi Karaca

İnce ve zarif elleriyle bir piyano yine
Meçhul bir ses sokulup kurcalıyor yine kafamı
Günün çırasını söndürmeye hazırlanan gece yorgunu
Kimliği belirsiz rüzgarların vurgun hattındayım
Pusuda karakış
Karanlığa sinmiş ormanlarda inanmış blöfüyle
Noel baba oyunlarını kurmakta
Gitmez bir istasyon gibi hurda haşat yğılıp kalmış şehir
Adeta açık kadrosunu dolduruyor
Suda düşmüş ay ışığı fena sarhoş
Kayık...
İpinden kurtulmaya çalışan sulara el uzatır gibi
Sonra piyanonun yanında kız gibi bir gitar
Hem solist
Hem gitar
Kendi çeyiz sandığına vardan yoktan
Hayal düşürmeye gölge salıyor
Ama karanlıkta
Ama ay var diye
Ama suyun kollarında ay...
Beni esip geçiyor müzik ve yokuş
Ama sarhoş
Mechul... birhoş...

Seyfi Karaca.......Kasım / 10