Birgün Şiiri - Mustafa Konar

Bir gün herkes için doğan güneş benim için doğmayacak..
Karanlığın kuytu caddelerinde yürüyüp, sessiz sokaklarında sızıp kalacağım
Aşkın kadehinden bir yudum daha alıp , kapayıp gözlerimi
Mehtabın masasında bana ayrılan köşesine oturup
Ne kadar söylenecek söz varsa içime atıp
SUSKUNLUĞUMA sessizlik katarak
Bütün nefretimi aşkımla yoğurup yıkık gönüllere misafir olarak
Bir kelime, belki de bir cümle daha koyacağım karanlık odama
Birgün …
Ve birgün ne kadar biriktirmişliğim varsa bu odada
Son nefesimde sadece tek kelime ile miras bırakıp
Döneceğim yine aynı karanlık yine kuytu sokaklarıma…