Birer Birer Zindanlaştık

Bir dünya tutturmuşum inadına , perdelerin tiyatrosunda,
Makberin oyunu ellerimde bir kukla olmuş göz göze ama yalnız başıma...
Emekli askerlerle hasbihal ederim içsel tarafımın inadına .
Yurdum burası benim diye ...
Yurtsuzluğumda sevdim ben zindanları diye...
Derken duvardaki delikten resimler geçiyor birer birer
Senle benim olduğumuz resimler ölüyor bir orada bir burada
Ellerde ölüyorlardı.
Gözlerimde gördüm .

Vakit zaman buldukça topraklarda geziyorum şu sıra
Yerinde şu sıra karıncaların umutsuz yuvası
Zindanlar arası uçurtma mesafesinde çocukları çağırıyorum çünkü
Ezmiyorsa onlar ezmezdi,
Yaparlarsa onlar yapardı ,
Bu küçük yuvaları...
Bir çocuk başı okşamak niyetindeydim bu gece
Zindanlandığımı bilmeden
Karaktersiz geceler !
İzin vermediler...

Biraz kendimden bahsetmek gerekirse
Sen bilmezsin çamaşırlarımı namusluca asıyorum artık ,
Tersine düzüne dikkat ederek
Sen bilmezsin Viyanaları fethettik biz dün gece
Enine boyuna ölçerek
Bir de nehirleri durdurduk Musa edasında
Hem de asasız, bilerek ve isteyerek...

Birazdan gece olacak hatta ben düşüneceğim
Çoluğu ve cocuğu ,
Seni ve sensizliği,
Tarihi ve yaşanmışlığı,
Bir de karınca yuvalarını ...
Yuvasızlığı yuva tutmuşları...

Şimdilerde...gece olmuş durumdaysa eğer...
Uyanırım bir güneş haksızlığında hâktan niyazdan, geleceğim belki ekber saati yanına birazdan
İlkel bir sevda tutturmuşum siyatik taraflarıma
Kovuşturma evresinde gelir memur birazdan...