Bire,beş Şiiri - Mustafa Yaman 2

Yoksul çiftçinin soylu gölgesi
Toprağın üstüne düşüyordu
Ne zordur bilseniz beklemesi
Bire beş verecektir diyordu.

Umut tarlasına tohum saçar
Koşup duruyor öylesi naçar
Cılız öküzler çekemez düçar
Bugün de soğan ekmek yiyordu.

Kader! diye haykırdı bir ara
Ah çekti tarladaki taşlara
Bir avuç toprak aldı fukara
Aklından geçenleri görüyordu.

Üç, beş evlek tarlaydı çabası
Oda bitmeyen bir baş ağrısı
Kabul olacak mıydı duası
Şimdi hoşnutsuzca gülüyordu.