Birdiğerisinden Şiiri - Seyfi Karaca

Iş bize düştü..
Limanları indirip,
Gemileri yüklemek..
Denize açılmak bahri deryaya
Söküle döküle buralardan,
Koynumuzun yavan duldasından, kavlimizin aşkın hülyasından
Tırnaktan,
Dişten, kamga kovugundan sökülerek,
Garip bir gravata
Efendileşmek pahasına garipçe kıyafet giyip öksüz tavır takınmak,
Uzakların hiç varılmayan yoksul eğninde son sürat
İçten ice buruk
Bir kızılcık mevsimi
Meylini sarım-traklaştırmış yol sonunda yollarda
Sögütlü cayırlığın dibindeki yeşilinden yanılmış bir ormanın
Sefil akıbetlerine uğrayanı sayılmaya sanki
Laf olsunluğun
Ve aklını yitiren acımsı korugu çöl savrulmuşu tonlara,
Bazan sancı duymuyormuş gibi
Eglencelik ettigi iş bize düştü,
Yorgun kırlangıçlara karışıp gitmekten
Zararına destursuz
Her hayatı kararan kendi yarasını saran ipliğin
Aslı bulunmaz keten-pamukla
Zorlayıp başımı kaldırsam beyazı ararken beyazlaşan ben
Herşeyin başdöndürücü çıngıları içinden buğum bulanık..
Geleceğini ele vermiş geçmişin sarmaşıklarına değer de dalgınlığım
Içi çürük kozaları saklanır kayıp zaman…Birdiğerisinden
Şarampol hallere yıkıla kalka kendi kendisiyle can havli
Yara bölüşür yayı kırık kemanla,
Sessiz çığlıkğın
Yanıksayan notalarında

Seyfi Karaca……..Nisan / 10