Kimsenin okuyamadığı metinlerde dinlenir
karanlığın ruhu, bir görünmez pusula, zamanı
örten, yerleşir gediğine ışığın, buluşturur gizeminde, daldan dala oluşun yanmış evini, küllerinden doğar derken, hem beriyi hem öteyi gözeten uyum, göz kırpar,
terkettiğin diyarların hatırası yeniden, nereye gömülsen kaynak burdayım der, öptüğün açıklıklar tanıklık eder, her durağanlık kayıtsız devingen, unut boşver, karşında birden.
Bir edim olarak aç kucağını rüzgarlara, sana yönelen,
sesi taşıyarak tanımsıza geri dönen yakınlaşma, ödevin
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta