Damarına basılmak böyle bir şeymiş.
Silmeye uğraşmaktansa kağıdı yırtıp atmak.
Kağıt ziyan olmuş; boşversene.
Silsen bu defa da izi kalacak.
Küçük bir kıvılcım değil mi ateşi çoğaltan.
Sabır güzel şey elbet panzehire dönecekse.
İçi fare dolu olan gemilerin hepsini yakıyorum.
Ben varacağım yere yayan da giderim.
İnsan hep annesinden mi doğar
Bir de hayattan doğmalı.
Kayıt Tarihi : 5.2.2016 22:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/05/birde-hayattan-dogmali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!