’İstasyonda konuşan iki dilsizdi onlar
ayrılığı söyleyen kara gürültülerde.
şaşkındır buralarda ayrı düşmüş aşıklar.
kış’ın ve silahların beyaz serinliğinde...’/
L.Aragon
/Kendine ümitle bakabilmeliydi insan-gardaş-
sevdalara/kavgalara yeniden merhaba diyebilmeliydi.../
ve usul usul gülümseyerek merhaba dedim...
her gün kalabalıklardan çaldığım yalnızlığıma! ..
çalarak kendimi-dizeleri yaralı şiirlerden...
(Beslenme çantasında beslenme bulunmayan çocukluklara...)
/Bir anne için yangından kurtarılması gereken tek şey evladıdır
ansızın geliverir ve onu ölüm bile durduramaz.../
/Bizler, ensemizde silahlar oynaşırken gücendirmedik şiirleri...
çünkü yalnızlık zırhında, yeryüzünün ve hayatın acılarını üstlenmiştik! ..
isteseydik silahlarda çıkardı parmak izlerimiz,
kalemleri tercih edip, şiirleri bir silah gibi kuşanmasaydık.../
daha çok gecenin kasıklarında, bıçaklanır şiire bağışlanmış ömrümüz
Sen görmedin sevgili/
Sicili bozuk aşklara savruldum görmedin sen/
hep bu yüzden sabıkalıdır kalbim!
yasak aşkların sanığı, ayrılıkların hükümlüsüyüm!
Ve bir gece yaşamımı çaldılar.
(’BEN YALAN VE HİLELERİNİZLE BAŞ EDEMEDİM BU BANA DERT OLDU/BENDE SİZE BOYUN EĞMEZİM BU DA SİZE DERT OLSUN’)
SEYİT RIZALARIN ANISINA...
/Herkes sanığıydı kendinin ve tanığıydı! ..
herkes yaşamakla suçluydu! ..
(HIZLA KİRLENEN BU ADALETSİZ DÜNYADA KİRLENMEMEK İÇİN DİRENEN BABAM İÇİN...)
’Bir elimi o duvaklı güzelliğe uzattım
ve çocukluğumda bir elim...
açın sayfalarını anılarımın.
eski bir kazak gibi giydirin çocukluğumu...’
I
İçimin sokaklarında bir aşk yaprak döküyor
ve yenilgiler sızıyor bir kemanın kırgın sesinden
gecenin saat üçünde şahdamarımda zonklayan
mıh gibi saplandığım, tesellisi imkansız yalnızlığım
(SEN MIRILDANDIĞIM EN GÜZEL MELODİNİN DUDAKLARIMDA CAN VEREN HALİYDİN...)
I
Sen, suçlarımın ihbarcısı!
hakkımda çıkarılan tutuklama kararıydın! ..
’Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız:
Önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz? ’
Nietzsche
I
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!