Eskiden pencereyi açıp
yağmur damlalarının yüzüme
vurmasını isterdim.
Beni uykudan uyandırır
kendime gelirdim.
Uykuya dalıp pencereden aşağı
düşeceğimi hiç düşünmedim.
Soğuk kış geceleri güvenim
eksilmeden,
Seni düşündüm yağmur damlaları
yere düşerken.
Rüzgar bulutları yürütür,
bulutlar da yağmura dönüşürken,
Bir damla bin damlaya bölünüp
ölü toprağa bir can verir.
Yanağını ısıtan sevginini saygıya
dönüştüğü gün..............
09.01.10/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 25.1.2010 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!