Gecenin sessizliğinde adını fısıldıyorum.
Her nefesimde sana koşuyorum.
Ellerimden tut düşsek de birlikte.
Bu rüya gerçek ama kim inanır ki bize?
Biz birbirimize tam uyduk,
Yok artık bahanesi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta