ikimiz ağaçla toprak gibiyiz
ayrılınca kuruyan
sarılınca yeşeren
ikimiz ateşle rüzgâr gibiyiz
estikçe tutuşan
dindikçe sönen
ikimiz ışıkla pervane gibiyiz
birimiz ışıldadıkça
diğeri etrafında döner durmadan,
birimiz söndükçe
diğeri kaybolan
ikimiz çiçekle kelebek gibiyiz
birimiz birine hayat verirken
diğeri ona rengini verir
ikimiz dere ve yatağı gibiyiz
anlatılmaz uyumlu
biri olmadan diğeri anlamsızlaşan
ikimiz ayla güneş gibiyiz
birbirimizden kalanla kendimize başlarız
Haziran 2003
Behçet Gülenay
Behçet GülenayKayıt Tarihi : 11.12.2004 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER..
Birbirimizden kalanla kendimize başlarız. ' bu kısmı beğendim.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (6)