Birazdan gece konuşacak
Suskunluğun derin dilinden,
Işığın çekildiği yerden,
Kalbin karanlığına sızacak.
Bir fısıltı olacak belki önce,
Yastığa düşen bir gölge gibi
usul usul işlenecek içime.
Gözlerimde biriken uykusuzluk
onu ilk dinleyen olacak.
Gece;
Bir soru gibi çöker omzuma,
Cevabı olmayan cümlelerle
çevreler beni.
Yıldızlar mı susuyor,
yoksa ben mi çok şey duyar hâle geldim?
Birazdan gece konuşacak
Ve ben her kelimesini tanıyacağım.
Çünkü her sessizlik
zamanla bana benzemeyi öğrendi.
Kendime çevrilen bir ayna gibi
duran bu karanlıkta,
Sadece içimin sesi yankılanacak
ve senin adın
hiç anılmadan acıtacak beni.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!