Birazdan Çöl... Şiiri - Adnan Durmaz

anladık hüzün otlarından geçerken atımız
buralarda kalamayız
bir yüreğin kale kapılarında
söz dokuyup yalak yalak
kalamayız
ikiyüzlü ve alçak

balçık duygular içinde
üzerine cigara bastığımız düş
kanar
kalsak

çöle düşelim vara
ardımızda akbabalar leşimizi kollasın
bilmem hangi yatakta
kösnüden çıldırırken aşk denen kaltak
ne biz onursuzuz çünki
ne yürek korkak

bir ala duman sarmış yine umut dağlarını
birazdan çöl başlayacak
içimizin gecesinde hüzün ağaçları suskun
aylardan kasım
günlerden hışımla dökülen yaprak

yorgunluk
yıkılan bir duvarın son kalan yeri
kuruyan ağacın son yeşil dalı
yorgunluk
ve inatlı yolculuk
çakallar ulutan acı böler sessizliği
gönlü fitil gibi sarhoş
bütün dilleri şakrak

yürü bre gönül atım
birazdan çöl başlayacak....

15.11.2001