bahçem yorgun
bahçem kırgın
bahçem sessiz...
bir başka kasım bu
bu sonbahar başka
gün batmakta
rüzgar çıldırmakta
biraz yeşil biraz kızıl
dökülen yapraklar mı?
yoksa parçaları uçuşan umutlarım mı?
üşüyen,vakitsiz süzülen kırlangıçlar mı?
yoksa çırpınan hayallerim mi?
bu hışırtı,bu ses rüzgarın değilde
sahipsiz sevginin kimsesizliğine ağlayışımı?
bir dokunuşun sesi belkide
bir uyanışın..
belki yabancı bir nefesin sesi..
umut nefesi belkide içime üflenen..
nerden geldiğini bilmediğim
bir tebessümün karanlık yüzü kimbilir...
şimdi bahçem kararıyor
yıldızlarımı bekliyorum
ansızın bir yağmur bastırır belki..
belki zamansız bir güneş doğar
biraz gökkuşağı olurum kimbilir...
biraz yeşil biraz kızıl...
(gecenin ortasında istenecek şey mi bunlar?
benimkide şiir işte)
..
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Şiire gözyaşı derler şairim. Biraz yeşil biraz kırmızı desenizde gözyaşları aynı renk. Yürekten kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta