Biraz Ölüm 11 Şiiri - Şükrü Özmen

Öleyim bu hüzünden
Güz zamanı az ses
Gezip dünyayı
Konup eve
Öleyim bu hüzünden

Öleyim yüzünden
Onca yıl sessiz durgun
Dolaşıp kalp kalp
Konaklayıp sahilinde
Öleyim yüzünden

Öleyim..
Baş kırayım meleğine ölümün
Horozlar öterken sular yükselirken
Ezanlar okunurken
Gecenin kor kanadı yüzümden inerken
Öleyim ertesine kalmadan ölümün

Öleyim gök yüzünden
Artsın benden kimyası yolların
Buluttan içre yağmurdan başka
Gür sesim kısıkken şimdi ve şurada
Öleyim..bana seslenmeyen
Gök yüzünden

Adınla bitirip..adımı unutup
Kör sarraf kederiyle
İçimin koyağında
Adın çınlarken
Öleyim
Uzaktan henüz gelmişken

@..

on9kuzEyLül2bin109kuz

05 : 06

#ŞükrüÖzmen