Adının adıma düştüğü yerden
Adınla başlıyorum
Her yangının sönüşünden kalan kül
Beni uzat varlığın hararetine
Bu yol yorgunluğu bu kristal gece
Serinliği bahçenin sükuneti çiçeğin
Kesif keskin ve büyük
Sarkaçlarında gidip geldiğim zaman
Ahh bir çocukluk ansıması
Ahh bir gençlik anışı
Bana dönecek bir kaide sağla
Üzerimden binlerce fikir uçar
Sen kemiğime aşkın hançerini sapla
Çıkma..
Çıkarsan geniş korkularla kalır yalnızlık
Haber ver dönüşten gerilişten
Beni sana uyarla
Seni bana sağla
Bitecektir elbet her bitecek olan
Kımıldat düşürme..
Salla ve fakat yıkma
Çıkma..
Çıkarsan gürbüz korkular kalır avluda
Adımın adınla anıldığı yerden ve yeniden
Merhaba
12 Haziran 2018
@..
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 10.7.2018 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)