Biraz Kül Biraz Duman Şiiri - Elif Usta

Biraz Kül Biraz Duman

Gönül nihavent makamında..

Biraz kül,biraz duman..
O benim işte..

Raks ediyor notalar yürek eşiğinde..
Toprak ateş ile harmanlanıp,
cana can katıyor kamerin ışıltısında..
Ateşin harında yanıp
kül olmaksa aşk;

O benim işte..

Yüreği mest edercesine
nağmeler dökülüyor dudaklardan..
Tenhalardan geliyor
yağmur kokusuna karışmış yaseminler..
Yıldızlar göz kırpınca
karanlığın bittiği yerden,
Gözlerin ışıltısına karışmış kıvılcımlar yükseliyor
göğün durağına..
İçleniyor eprimiş yürek mahzeni..
Rüzgar ılık ılık dokunuyor
göğüs kafesine..
Duman duman oluyor bakışlar..

İşte…..
Biraz kül, biraz duman…

O benim işte…

..
.

Bak ne diyor nağmeler…

“İnanma..
Gözlerime..
Ben
Ben Değilim”…

“Beni
Sevdiğin
Zaman…
Ahhh…
O Benim İşte”…

..
.

Ruhum ateşin harından kül olmuş..
Yüreğimdeki toprak kokusu ile..

“İnzivaya çekiyorum kalbimi”...

..
.
Elif USTA
@1elif.miktari.siir___

Elif Usta
Kayıt Tarihi : 29.6.2024 14:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


BİRAZ KÜL BiRAZ DUMAN BİRAZ KÜL BiRAZ DUMAN Şiirin hikayesini görmek için tıklayın TSM Candır..😌 Ruhu dinlendiren, dinlendirirken düşündüren muazzam terapi.. Ben de dinlerken anlık karalamışımdır..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Elif Usta