Bir zamanlar seni aradım durdum,
Cevab alamadım kendimi yordum,
Düşündüm taşındım kendime sordum,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Eğerki Allaha yakın bir kulsan,
Dileyip umduğun her şeyi bulsan,
İstediğin kadar zenginde olsan,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
İsan yanlış yapmaz en yakın dosta,
Telefonu açmayarak koyarsın posta,
Adam büyüdükçe küçülür usta,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Küstüm Telefonu açmadığından ötürü,
Sana yazdım onun için bu satırı,
Yokmu idi Veysel bacanağın hatırı,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Sana göre ben bir işe yaramam,
Daha bundan sonra seni aramam,
Allah bilir ileriyi göremem,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Dilerim tekerin kalmasın taşta,
Bacanak her zaman hatırın başta,
Telefonu açmadın bana bu yaşta,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Çok geniştir Dünya ama neden dar,
Kırk beş yıllık silinmeyen hatır var,
Anlasana bu Dünyada ölüm var,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Hayat okulundan kaldın geçmedin,
İyi İnsanı kötü İnsanı seçmedin,
Sen Veysele telefonu açmadın,
Çok büyüme biraz küçül Bacanak.
Kayıt Tarihi : 22.4.2018 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!