Biraz Karadeniz Biraz Akdeniz

Biraz Karadeniz Biraz Akdeniz

1.

denizler aşırıdır bizim bakışlarımız
mavinin dehşetengiz yükselişi vurunca kıyılara
yetmez bize renkli rüyalar ülkesi
artık diyojenin umrunda değil artemis
dalları volga boylarına vuran çınarların
gölgesinde yaşanır hüzne damıtılmış sevdalar
ve makiler uzar boylu boyunca
yalpalar takalar ayaza karşı
dağılır eski uygarlık izleriyle mayalanan kafalar
ben akropolün en işlek yerlerinde ayetler okurum
hiç bir işe yaramaz
dünyanın hiç bir totemi

kül basılır yarelere
öfkeler durulur zamanın sarkacında
tarihe dar gelir tilmizlerin ihaneti

(acılar yaşadık her yanı geçitlere kapalı
ruble için şiir yazan şairler gördü bu memleket
ve mebus isyanıyla başladı köprülere varış)

2.

krizantemler eylülde yaralar insanı
titretir gövdeleri turunç yalnızlıklar
tundra topraklara atılır misyoner atasözleri
flu bir renk huzmesi yayılır uzaklardan
adonis ayinlerinin perişan saçlı rahibeleri
aşk kanunlarının karşısına çıkar
tevratî bir yazarın kaleminde
bir Beni israil peygamberinin
kerametine gark olur umman
yeni bir otranto seferine bilenir zağanos köprüsü
ölümün lepiska saçlarına yapışır arzular
silueti şehre vurur geçmiş asırların
ipekli yolda dokunur zamanın gergefi
paganların karanlığına karşı durur yedi kollu şamdan
yok sayılır dünyanın figüratif dalgalanmaları
opera tarihi ve rulet masasına yaklaşır
palmiyeler arasından seslenen gitar
ah akdeniz
seni bir hiç olarak mı almalıydı havsalam

3.

kimliksiz konuştuğum meclislerde
ceneviz tacirlerinin kaypaklığını örtecek
bir tutam gül kucakladım
ey global umudu törpüleyen navarin
sustukça durulur duruldukça susarsın
ey ortaçağ şoyalyelerine sattığım cesaret
kırçıl bir veda gönder kızaran güne karşı
bukolik şiirin sularında boğulsun
dünyayı denizden dolaşan amiral
kesilsin macera yıkılsın hülagu han
bir başka nesil için çırpınsın karadeniz

Ertuğrul Aydın