Biraz İstanbul Şiiri - Lütfü Öztürk

Karaköy de
İniverdim vapurdan
İstanbul’a ilk gelişim
Vapuru denizi ilk görüşüm
Ceketimin dirsekleri yırtık
Ayağımda kara lastik
Başımda mor külahım
Şaşırıp kaldım
Bu ne güzel bir şehirmiş
Yüce Allahım
Galata köprüsünü
Su üstüne kurmuşlar
Altına dükkanlar dizmiş
Çarşı Pazar yapmışlar
Balıkçılar aş evleri
Tıklım tıklım
Yiyenler içenler
Nargile çekenler
Orhan Veli
Cahit Sıtkı
Bu köprüde azmı içtiler
Kızlar geçer neşeli
Tutuşmuşlar el ele
Birde garipleri gör hele
Büyülendim
Donakaldım köprüde
Şöyle düşündüm
Köyüm İÇME nerede
İstanbul nerede
Eminönü insan seli
Güvercinler simli simli
Hepside çok sevimli
Bakıyorlar aç gözlerle
İnsanların ellerine
İnsanoğlu
Kuşlara da öğretmiş
Beleş yoldan
Geçinmenin tadını
Dedemden dinlemiştim
Eyüp Sultanın methini
Dileklerin merkeziymiş
Eller geri çevrilmezmiş
Tuttum türbe demirini
Açtım iki avucumu
Döktüm yüreğimi bir bir
Asıldım yüce tanrıma
Dertlerimi isteklerimi
Yare olan hasretimi
Aklıma geleni
İstedim de istedim
Senin için benim için
Bir damla bir tutam
Mutluluk bekledim
Anamı babamı
Onları da unutmadım
Bir fatiha
Üçte ihlas okudum
Yüreğim içmeye uçtu
Doğduğum köye
Mısırçarşı ‘na girdim
Bir maşallah çektim
Burası Anadolu kokuyor
Sergilenmiş vitrinlerde
Karsın kaşarları
Erzurumun etleri
Elazığın orçikleri
Erzincanın tulumları
Trabzonun yağları
Ankaranın balları
Rizenin çayları
Ordunun fındıkları
Aydının incirleri
Manisanın İzmirin üzümleri
Bursanın zeytinleri
Malatyanın kaysıları
Say babam say
Sultanhamam, Mahmutpaşa
Kum misali insan dolu
Kızların omzunda çanta
İnsanın gözü kayıyor
Gönül yasak dinlemiyor
Benden çok şey istiyor
Kapalıçarşı feleğimi şaşırttı
Karunun hazineleri
Yanında fakir kalır
Şaşırmamak elde değil
Ne güzelmiş ey İstanbul
Gözlerim kamaştı
Aklım karıştı
Çemberlitaş daha yaşlı
Dikilitaş daha eski
Sanki Mısır kokuyor
Kalbim kafesinden çıktı
Uçup gitti gerilere
Söğüt’e Bizans’a
Osmanlıya
Otuzaltı padişah
Geçiverdi gözlerimin önünden
Osmangazi
Yıldırım Bayezıt
Mısır Aslanı Yavuz
Fatih Sultan şaha kalkmış
Beyaz atının üstünde
Dalıvermiş Halice
Duruvermiş
Ayasofya önünde
Öyle ulu
Haşmetli
Doğan burunlu
Şahin gözlü
Yüzü nurlu
Topkapıda, Gülhanede
Yeni bir çağ
Üşüverdi aklıma
Kayıp gittim asırların ardına
Mezopotamyaya
Sümerlere
Hititlere
Babilin Asma bahçelerine
İstanbulu görmeye
Anlatmaya övmeye
Doyasıya sevmeye
Biraz olsun yazmaya
Benim kalemim yetmez
Yazdıklarım bildiklerim
Okyanustan bir kaşık su
Sultanahmet beni bıraktı hayran
Her taşını ören ellere kurban
Kuşluk namazını içinde kıldım
Yüce Allahımla baş başa kaldım