Biraz Hava Biraz Ben Durumu

Güneşin atından saçağı yeryüzünün boynunda;
Toprak yüz görümlüğü istemiş dimi pazartesi?
Bir de papatya olmuş yaprak döküyor seviyorum diye.
Ah bu ne romantizm böyle...

Güneşin yüzü pek gözükmüyor bugün;
Salının suratı asık mı asık.
Yeryüzünün boynundaki altından saçağı da kayıp;
Oradan oraya koşuşturuyor gri bulutlar.

Islanan geceden aldığımız habere göre güneş kayıp;
Çarşambanın iki gözü iki çeşme.
Şarkıda olduğu gibi çarşambayı sel aldı;
Yalnız benim sevdiğimi el değil toprak aldı.

Güneşten hâlâ bir haber yok gök ağıt yakmakta;
Evini su basan insanlar kadar perişan perşembe.
Yuvasını su basan komşuma içim cız etti;
Hep bu hüzünlü havalar beni şiire hasta etti.

Haberi duyan güneş çat kapı gelmiş sabah;
Çok mutlu olmuş olmalı ki sıcacık gülüyor cuma.
Kirpiklerimdeki şiirle yatak yorgan yatıyordum ki,
Pencereme vuran güneşim ziyaretime gelmiş.

Beyaz gül yaprakları yağıyor gökten heyhey!
Kardan adam yapan çocuklar kadar şen şakrak cumartesi.
Kar topu gözüme gelmese iyiydi ama,
Yine de ben çocuklar gibi eğlenip coştum.

Gelinlik giyinmiş yağmurlar gökte düğün mü var?
Havada aşk kokusu var değil mi pazar?
Ah ne akıllı bu çocuklar,
Kardan adamla, kardan kızın eline şemsiye tutuşturmuşlar...

Evren havanın durumuyla, insan kaderiyle başlar güne...
Sevgi Gül İlkaN