Biraz Biz Şiiri - Erdem Calikoglu

Yanlışlarımız mıydı bizi biz yapan
Yoksa düşleyip de yaşanmamışlıkların getirdiği hüzün müydü?
Yerimizde saydığımız geçmişimizle el ele
Ne geleceğe emin adımlar atıyor
Ne de şu anda yaşamayı becerebiliyorduk

Yüreğimiz yangın yeri adeta
Kapılmış bir rüzgara, savruluyor bir oraya bir buraya
Yelken açmış teknede yön vermeye çalıştıkça
Korkularımıza hapsolmuş geleceğimiz
Ediyor hayatımızı alabora

Girdaplarda saplanmış birer aciz beden
Dönmüş yüzünü aydınlığa yardım beklerken
Ne duyanı ne de göreni kalmış çığlık atarken
Ruhunun sessizliği bütünleşmiş karanlıklarla aniden

Güneş yüz çevirir hale gelmiş
Kuşlar şarkılarını unutur hale
Bir sen kaldın ey güzelö hayatında bu garibin
tutunacak tek dalı, ümitlerini yitirdiği halde

Masum ürkek bakışların yaralar derinden
Seni sığdıramayan namütenahi bu yüreği
Dokunmaya korkan sana bu aciz bedenden
Kıramaz seni, başlar öldürmeye önce kendinden

Karamsarlıklar arasında hayatım ne siyah ne de beyaz
Kifayetsiz artık kelimeler, şiirler hislerime ne de az
Avuçlarında hayat buluyor, gözlerinde kayboluyordum
Hayalin ayakta tutuyor, güzelliğine ise bağımlı oluyordum

Günaydın ey güzel kadın
Bulutsuz bir gecede yıldızları arar gibi seni
Aysız bir akşam üstünde
Yolunu ezberlemiş bir evsiz gibi seviyorum, seni