Veballer dizilmiş karşımda, yanyana
Hangisine elimi uzatsam, sen çıkıyor karşıma.
Kıyıya vurmuş balıklar gibi,
Nefes almak çok zor bu hayatta.
Kaç adımda biter, bu kader.
Sek sek oynamak gibi,
Hayat çizgisinde yürümek.
Yanmamak için, boşluklara adım atıyorum.
Ve her seferinde, yuvarlanıyorum o boşluktan aşağılara.
Gözümü açtığımda,
Bambaşka bir, tavana bakmak istiyorum.
Zira; sıkıcı artık aynı renk sıvalar.
Yarından tez, renk vermek gerek diyorum.
Biraz al'lık...
Biraz kul'luk lâzım yazgımıza..
30 aralik 2017
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 18.12.2018 13:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.