Canım dedim,öl dedi,
Sevgin susuz çöl dedi,
Arzun durgun göl dedi;
Canımı verdiklerim...
Paspas oldum,çiğnedi,
Göz yaşımı silmedi,
Kıymetimi bilmedi;
Canımsın dediklerim...
Cefa çektim demedim,
Ben yedirdim,yemedim;
Sevgisin hiç bilmedim;
Canımı verdiklerim...
Bakışlar hep güvensiz,
Sevgileri pek renksiz,
Güzellikler hep bensiz;
Canımsın dediklerim...
Verdimse sevildim az!
Ömrümce bilmedim naz;
İncitti beni biraz;
Canımı verdiklerim,
Canımdır bildiklerim...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla