Biraz Şiiri - Özcan Kurt

Hey canlar.! Bu, Zül-karn-eyn ile yolda selamım,
Elsiz, ayaksız, kelamsız cadde sokak dolandım,
Dilim tetiği bozuldu biraz tuhaf meramım,
Yollar var imiş, yol üstünde, levhlere yazıldım biraz,

Nice rüzgar esti, direndim, düştüm,
Çok bilmiş lavgar ile arayı açtım,
Gahı dinlendim, gahı yürüyüp koştum,
Hayat bir deniz imiş, akıntıya kapıldım biraz,

Ermezdim topuğa henüz, derya suya özendim,
Ne rengim, ne sesim vardı kırmızı, yeşil mora bezendim,
Musa ile Tur dağında tozup gezendim,
Yüksekler zor imiş, yuvarlanıp, çakıldım biraz,

Ceviz de tetir imiş, bunca HAKİ-kat diye belledim,
Toz idim, Kasva'nın çulunda çokca hicret eyledim,
Ol bilgeden deliğe doğru kaçan balık ben idim,
Ankebut hünerli imiş, ağına takıldım biraz,

İsa, süretim çamura üfledi kanatlanıp devindim,
Aba değiştirip, sıkca adem diye göründüm,
İlmek ilmek söküldüm, iplik iplik büküldüm,
Kilim çok desenli imiş, uzak yakın, bakındım biraz,

Özvecan'ım:
Üst üste yığın bulutlardan toprağa düşen ben idim,
Karanlıklarda göz alan çakan şimşek dahi ben idim,
Gönlümü açtım misali, Şems-i Amber O'na yöneldim,
Kıblem, iç yüzümde imiş, göklere beyhude çıkındım biraz..
ÖZ VE CAN