Bıraktın Şiiri - Nurettin Akdeniz

Ruhsatsız gözlerle,ateş ederken
Bir hayalle su gibi akıp bıraktın
Ben kendi halimce, yolda giderken
Peşinden koştuğum, bitmez sürektin
Suçum varmıydı hiç, yakıp bıraktın?

Anılar hatıra, albümüm olmuş
Gören diyor aklın takılı kalmış
İmkansızmış aşkın benzinde solmuş
Bitip giden ömre güle zeyrektin
Suçum varmıydı hiç ,yıkıp bıraktın?

Umutları verip ilk yarısında
Gamzeler çıkardı tam sırasında
İstikbal muamma keyf arasında
İnsafsız vicdansız yapan yürektin
Suçum varmıydı hiç, bakıp bıraktın?

Boşalttığın şarjör yetmez değil mi?
Vurulmuş bir yürek,atmaz değil mi?
Sevdan uçurumdan, itmez değil mi?
Sanki gençliğimi,örten kürektin
Suçum varmıydı hiç ,çıkıp bıraktın?

Düşürdüğün aşkın, zindan eyledi
Suçu sevmek olan garip neyledi
Güller vefasızmış,bülbül söyledi
Bir hayalle yakıp kömür bıraktın
Suçum varmıydı hiç, söküp bıraktın?

Yıktığın dağımdı gelme üstüme
Çığlar düştü katman katman örtüme
Sis mi çöksün garip ,başa isteme
Halin ne sormaktan çokca ıraktın
Suçum varmıydı hiç , bıkıp bıraktın?

Gelip gelmezsende,ne farkı vardı?
Belirsiz gölgesiz, hayalle birdi
Kalacaksın yâda, tercihin yordu
İçimi eriten kurşun mızraktın
Suçum varmıydı hiç , takıp bıraktın?

Nurettin Akdeniz
17/03/2025