Bıraktım... Şiiri - Bülent Ahmet Alp

Sana hüzünlerimi bıraktım hediye...
Ve nefretlerimi yazdım sana...
Bu garip bir hikayeydi...
Kahraman olmaktan sıkılan bir kahramandım...
Benim hüzünlerim vardı! Nefretlerim...
Ölümü yakınımda hissettiğim zamanlar çok oldu...
Yüreğim dalıp giderdi, gözlerimle beraber...
Sana paramparça bir yürek bıraktım...
Tüm kırgınlığımla, kırılmışlığımla
Ölülerden sevgi bekledim hep boşuna...
Bir iki satırda biter sandım,
Bitmedi bu özlem...
Sanki asırlardır savaşıyormuşum gibi.
Yorgunum.
Kendi saçımın başımın dağılmışlığına bakamıyorum.
Aynaya bakacak gücüm bile yok...
Bir dünya kaldı geride...
İyi, kötü ve anlamsız yüz ifadeleriyle...