Kalan olmanın dilsiz çaresizliğini dolayıp kollarına
Geri adımlarla döndü ilk tanıştıkları yere...
Anılar ağladı bağıra bağıra
Sarıp sarmaladı güneş yanan bağrını.
Acı ya da buruk bir gülümseyiş
Yakışmasa de kondu yüzüne...
Tanışmamış olmayı dileyemedi dil
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Duygu yüklüydü...Kutluyorum Serap Hanım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta