Bırakmıştı kendini uzanmıştı toprağa
Çıplak bir resim gibi poz vermiş yatıyordu
Dal veren ağaç gibi sarılmışta yaprağa
Ruhunda ki derinlik güzellik katıyordu
Kükremiş kaplan gibi dikmişti gözlerini
Derin aşkına rağmen iyi seçmiş yerini
Kalem kaş tatlı dille artırmış değerini
Etrafa bakınıp ta çalımlar satıyordu
Kalçaları yüksekte alçakta biraz beli
Kapkara saçlarında dolaşıyordu eli
Mis gibi kokuyordu güllerin en güzeli
Doğunca güneş gibi yıldızlar batıyordu
Kayıt Tarihi : 6.6.2014 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Bakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/06/birakmisti-kendini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!