Bırakma Şiiri - Yusuf Saltukoğlu

Hava bozdu
Rüzgar hoyrat eser bu yerde.
Kalırsam geceye...
Ne olur beni de al gemine...

Bilirsin Sen;
Geceden soğuğum...
Açlıktan vazgeçtim,
Asırlardır susuzum.
Ayrı düşeli yardan,
Aman dilendim elden,
Yürüdüm ha yürüdüm,
Kesildi ayaklarım,
Diyar diyar yoruldum.
Bir kurtuluş lütfeyle!
Şu biçare kalbime.
Ne olur bırakma,
Beni de al gemine...

Sessizlik kelepçe,
Çın çın kulaklarımda.
Fırtınaya gebe
Kara bulutlar,
Bak nasıl ürküyor
Dağlar vadiler,
Koma bir başıma,
Yaban bu eller.
Acıyı ver,
Şu derbeder halime.
Ne olur bırakma,
Beni de al gemine...

Dalgalar savurur
Titrek korkularımı.
Evet korkuyorum.
Ölmekten değil,
Hasretinle gitmekten.
Vefasızdım çok zaman
Ama vazgeçmem,
Ne bir lahza ne bir an.
Vazgeçme benden!
Yağmurlarım kurudu,
Yağmaz oldu ellerime.
Ne olur bırakma,
Beni de al gemine...

Ümitlerim yorgun,
Ama vakur.
Parça parça sinemde
Hasretin oktur.
Kendim ettim,
Kendim buldum,
Ne söylesen haktır.
Başka bir nefese de,
Mecalim yoktur.
Ecelim mühürlendi
Düğüm düğüm vaktime
Ne olur bırakma
Beni de al gemine...