Bırakıp Gittiniz Şiiri - Bülent Bayraktar

Bırakıp Gittiniz

önce, çığlığın karanlığı...
içime uzayan pırıltılarla
sızdı ışığınız sonra.

siyahtı, zifiri öteler...
maviliğinde parladı
aydınlığınız

katre sesiyle çınladınız
kulağımda çın çın
bir çağlayan gürültüsüyle
coştunuz birden hırçın.
renk renk kaplayıp ruhumu
sımsıcak ahenk doldunuz

derin vadilerde
sessiz ve coşkun,
hırçınlaşan öfkeyle
hep dargın, hep yorgun
ve göz kapaklarımda
kalyonlarca yükün işkencesi...
bırakıp gittiniz yine
denizin rengine;
dalgalar yastık
gökyüzü yorgan
uykunun ellerine
B.Bayraktar